woensdag 27 mei 2009

Arnhem op zijn kop!

Door Pauline Krikke, burgemeester van Arnhem:


Fotografie Rodney Coats the Sixth Lens

Vanuit mijn werkkamer kijk ik uit op de Eusebiuskerk aan de ene kant en op het Huis der Provincie en het Paleis van Justitie aan de andere kant. Een heerlijk vertrouwd uitzicht maar niet voor lang. Binnenkort marcheert Arnhem Mode Biënnale de stad binnen en wordt het eeuwenoude Duivelshuis omringd door paviljoens op stelten die wekenlang mijn omgeving een andere, maar heel interessante, aanblik zullen geven.

De derde Arnhem Mode Biënnale komt snel dichterbij en daarmee loopt de spanning op. Wordt dit wederom een succes, net als de twee voorgaande edities? Ik twijfel er geen moment aan. De organisatie heeft in de afgelopen jaren bewezen dat zij een evenement van deze orde aankunnen. En niet alleen in organisatorisch opzicht maar ook op het creatieve vlak weten Piet Paris en de zijnen ons telkens weer te verrassen. Maar spannend blijft het!

Arnhem Mode Biënnale is een evenement waar ik bijzonder trots op ben. Als burgemeester van een stad waar mode altijd belangrijk was, maar waar die nu ook getoond wordt. Maar ook als burger van Arnhem die geïnteresseerd is in vormgeving en mode en ziet dat een evenement als Arnhem Mode Biënnale op zichzelf schitterend is, maar ook nog eens als vliegwiel werkt voor allerlei andere initiatieven. Denk aan 100% Mode in Klarendal of de vestiging van modewinkels in de binnenstad van Arnhem. Het zijn ontwikkelingen die misschien niet rechtstreeks aan de Mode Biënnale gerelateerd zijn, maar toch in ieder geval de wind in de rug hebben gekregen door de profilering van Arnhem als modestad. De AMB inspireert en niet alleen de zeer geïnteresseerde mode-expert. Het laat geen enkele Arnhemmer onberoerd, ondernemer of burger.

De Arnhem Mode Biënnale inspireert en de komende tijd gebeurt dat recht voor mijn werkkamer. Stadhuis, Eusbiuskerk en alles wat er tussenin ligt zal in juni overgenomen worden door catwalks, exposities en vooral heel veel nieuwsgierige bezoekers. En ik zit eerste rang! Wat een fantastisch vooruitzicht!
Natuurlijk zie ik om me heen nu al allerlei activiteiten die duiden op de komst van de derde editie. Er moeten vergunningen verleend worden, de omgeving wordt ingericht en de publiciteit wordt opgestart. Het organiseren van een dergelijk evenement is altijd een flinke klus.
Maar het is absoluut de moeite waard. Al is het maar vanwege dat prachtige uitzicht gedurende de maand juni. Ik wens iedereen heel veel succes met de verdere voorbereidingen.

maandag 25 mei 2009

FLATarchitects


Fotografie Melanie van Maasbommel Sixth Lens

Door Jos Blom
Mode vinden we erg interessant en we waren dan ook zeer blij verrast toen we gevraagd werden om, samen met Theun Mosk, het masterplan van Piet Paris uit te werken voor de hoofdtentoonstelling van de Arnhem Mode Biënnale 2009 aldus Jos Blom. De plannen van Piet Paris zijn ambitieus te noemen: een enorme steigerconstructie dwars door het centrum, een catwalk in de Eusebiuskerk en 32 tentoonstellingspaviljoens. In de praktijk betekende dit voor FLAT het ontwerpen van 16 kleine en 16 grote paviljoens en de uitwerking van de steigerconstructie.


21panels ontworpen door FLATarchitects. Fotografie Maryam Ikhanizadeh Sixth Lens

Voor de kleine paviljoens hebben we gevarieerd op een eerder ontwerp: 21 panels. Deze huisjes kunnen helemaal zonder schroeven of spijkers in elkaar worden gezet (naam is gebaseerd op het aantal standaard houtplaten waaruit het huisje is opgebouwd). De grote paviljoens zijn speciaal voor de AMB ontworpen. Ook dit bouwsysteem moet volledig herbruikbaar zijn en door slimme houtverbindingen gemakkelijk kunnen worden opgebouwd. Het resultaat is Bugh, het grote broertje van 21 panels.


De 'Bugh'. Fotografie Rodney Coats Sixth Lens

Voor FLAT, als beginnend bureau, is het een grote kans om aan Arnhem Mode Biënnale mee te werken. Niet alleen vanwege de omvang en reputatie van het evenement, maar ook omdat we ons heel goed kunnen vinden in de uitgangspunten van AMB: ruimte voor experiment, hergebruik van de paviljoens en interdisciplinaire samenwerkingsverbanden. Piet Paris staat bij het ontwerpproces bijzonder open voor onze technische oplossingen en wij voelden ons geïnspireerd door zijn eigenzinnige denkwijze.



Fotografie Rodney Coats Sixth Lens

Op dit moment is de bouw in volle gang. Wat we er tot nu toe van hebben gezien, belooft op een spektakel. Wij kijken uit naar de opening van Arnhem Mode Biënnale 2009!

FLATarchitects is in 2007 opgericht door Jos Blom en Tim Piët.

zondag 17 mei 2009

Rood mapje

Door Hedwig Saam, directeur Gemeentemusea Arnhem

Woensdag 13 mei 2009
Er ligt een dun rood mapje met papier op mijn bureau waaruit een aantal pagina’s steken waarop kleine plakkertjes kleven. Op die gemarkeerde pagina’s moet ik mijn handtekening zetten onder de aanvraag die het Museum voor Moderne Kunst Arnhem (MMKA) zal indienen bij de brandweer. Het gaat om het tentoonstellingsontwerp dat het stylisten/kunstenaarsduo Freudenthal/Verhagen voor het MMKA ontwierp in het kader van Arnhem Mode Biënnale. De complexiteit van het ontwerp, met zijn niveauverschillen en plafondbekleding, vereist een aanvullende gebruiksvergunning van de brandweer bij openstelling in de avond ten tijde van de opening. Ondanks het extra werk dat dit met zich mee brengt ben ik blij. Er zit schot in de voorbereidingen en na een lange periode van onzekerheid over wat er in het museum te zien zal zijn, zijn we nu allemaal opgetogen over wat ons te wachten staat.

Zes maanden daarvoor, begin november 2008
Ik ben net een maand eerder begonnen als directeur van de Gemeentemusea Arnhem. Op één van de eerste zondagen van november opent, in de winkel van Trix en Rees, een kleine tentoonstelling met het werk van Piet Paris. Een mooi moment om mij voor te stellen aan de artistiek directeur van de modebiënnale. Zowel in het Museum voor Moderne Kunst als het Historisch Museum opent op 5 juni a.s. een modebiënnale tentoonstelling. De data, locaties en namen van de curatoren liggen vast. Wat er straks te zien is, nog niet.

In de media is er rond november veel aandacht voor het Amerikaanse succes van Piet. Tot mijn verrassing, hangen enkele originele werken die Piet maakte voor Bloomingdales, ook in de tentoonstelling. Het is mooi om te zien hoe bijna alle ontwerpen van Piet in werkelijkheid zijn opgebouwd uit verschillende lagen en ook een combinatie zijn van verschillende technieken. Dat maakt ze heel gestileerd, maar verleent ze tegelijkertijd ook een heel grote authenticiteit. We raken over zijn werk (niet te koop, wachten op het boek dus!) aan de praat en spreken af elkaar snel te zien, in het kader van de voorbereidingen en concrete invulling van de modebiënnale binnen de Gemeentemusea.


Medio november 2008
Tegelijk met mij is bij de musea ook een nieuwe conservator Toegepaste Kunst begonnen; Eveline Holsappel. Behalve de startdatum is er meer dat ons direct met elkaar verbindt. Beiden hebben we namelijk een tijd in Engeland gewoond en gewerkt. Mijn Engelse periode ligt inmiddels al weer een behoorlijke tijd achter me. Eveline daarentegen komt vers uit de UK naar Arnhem. Voor ons beiden is het duidelijk dat de deelname van de musea aan de modebiënnale helemaal past in onze ambitie om mode en vormgeving structureel een prominente rol te laten spelen in de programmering. Ook buiten de biënnalemomenten. De bijzondere relatie van mode met haar publiek, de tegenstelling tussen individualiteit en uniformiteit die mode eigen is, de obsessie van mode met vernieuwing, mode als taal van tekens en de relatie van mode met andere artistieke disciplines. Het zijn stuk voor stuk aspecten die mode en mode als systeem, tot zulke interessante onderwerpen van studie maken voor een Museum voor Moderne Kunst. Voor ons, gesitueerd in modestad Arnhem, lijkt het onderwerp zich dus bijna als onvermijdelijk aan ons op te dringen…

Nu, op een koude ochtend in november, zoeken Eveline en ik de weg naar het atelier van het stylisten/kunstenaars trio Suzemaysho in de Beekstraat. Het atelier is alleen bereikbaar voor wie in een gangenstelsel dat van het ene leegstaande gebouw naar het andere voert, de op de muur geschilderde pijlen volgt. Tenslotte volgt dan nog een stukje over het dak van een belendend pand. Als de deur van het atelier open gaat, komt de warmte en de geur van warme chocolademelk ons tegemoet. Binnen is een hele wand ingeruimd voor het visualiseren van de eerste globale ideeën voor de tentoonstelling die het trio in het Historisch Museum wil realiseren. Het Historisch Museum is gehuisvest in een historisch pand in de binnenstad van Arnhem. Op de begane grond en de eerste verdieping zal straks iedere ruimte een eigen thema en inrichting krijgen. Rond het overkoepelende modebiënnale thema Shape zijn er aldus acht verschillende ‘vormfamilies’ gecreëerd waarbij bepaalde mode tendensen worden gecombineerd met verwante vormen van beeldende kunst, fotografie en (historische) objecten uit de museale collecties. Het levert, zelfs in zijn embryonale fase, een fascinerend associatief en visueel allitererend geheel op waarin onverwachte verbanden worden gelegd.


De opbouw van de tentoonstelling 'Holy House' gaat beginnnen.

maandag 11 mei 2009

Ocean of Darkness

Beeldend kunstenaar Koen Hauser (1972) beschouwt zijn werken als persoonlijke diorama’s; geconstrueerde doorkijkjes waarmee we een blik kunnen werpen op een wereld die tot daarvoor onzichtbaar was. In het project diorama stereografica uit 2004 gebruikte hij voor het eerst de stereoscopische fototechniek, waarmee diepte in een beeld kan worden ervaren. In het project Ocean of Darkness past hij deze techniek toe door het gebruik van stereoscopische videobeelden. Tijdens deze modebiennale, die in het teken staat van SHAPE, ofwel het ruimtelijke, is zijn tentoonstelling als onderdeel van de kunstroute te zien in het CBK Arnhem.
-----------------------------

Door Koen Hauser
Zaterdag 18 april was het dan eindelijk zover: 3 dagen filmen! Stereoscopische video is een complexe aangelegenheid waarvoor geen (betaalbare) kant en klare oplossingen bestaan. Aan de slag met zelfgebouwde constructies dus. Het eerste plan van aanpak werkte niet, dus hebben we kort voor de opnamen een andere oplossing bedacht. Daarmee was het wel tot op de laatste dag spannend of de benodigde technische onderdelen wel op tijd zouden aankomen uit Amerika...
Maar na een periode van nadenken en voorbereiding was het heerlijk om met een club vrienden, deels verkleed in ballonnen, deels met 3D brilletjes op, eindelijk te filmen in een donkere loods in Amsterdam tijdens een zonnig weekend. Hier een impressie van wat we hebben gedaan. Ik ben erg blij met het materiaal en ben inmiddels druk bezig met het bewerken en editen.
Het project is overigens ontstaan vanuit mijn gedachten over 'de verschijningsvorm'. Daarom heb ik binnen dit project juist gekozen voor uiterlijke middelen zoals het sensationele effect van 3D en een esthetische beeldkeus. Ik ervaar deze trukendoos in dit project als noodzakelijk. Maar die vormen daarmee ook meteen de grootste uitdaging; ontstaat een goed werk dankzij of juist ondanks de gebruikte esthetische en sensationele middelen? Een interessante vraag waarmee ik me al bezig hield toen ik autonoom werk en opdrachtfotografie nog combineerde. Ik gebruik het geregeld als uitgangspunt om mijn uiteindelijke doel te realiseren: een werk te maken waarin vorm en inhoud samenvallen.



de zee: 10 meter voeringsstof

scène van de zee bij nacht

een vis van wollen sjaal en rubber kruik
zeebodem: 3 m2 zand

3D preview op de set

ballonnen en versieringsmateriaal als kostuum


de hoofdfiguur wordt aangekleed


videomontage van het hoofdfiguur in een opname van de zeebodem

maandag 4 mei 2009

Tegeltjeswijsheden


Door Rietje Compiet en Jacqueline van Lent van Mode Met een Missie


Vier jaar geleden begonnen Rietje en ik met onze plannen voor Mode Met een Missie. De eerste stap die we toen hebben gezet, was een langdurig gesprek met elkaar in eetcafé 'de Ontmoeting', om onze plannen verder uit te werken. De ingrediënten die we toen hadden zijn nog steeds het fundament van Mode Met een Missie: het lot van kwetsbare vrouwen, iets met mode en met tweedehands materiaal. Wat begon als een spannend avontuur vol idealisme en gedrevenheid is in 2009 uitgegroeid tot een landelijke stichting met 6 ateliers en onze eerste eigen winkel in de Weverstraat 24-25, die op 12 juni 2009 open gaat voor publiek.

Belangrijke motor in de geschiedenis van Mode Met een Missie is onze deelname aan de Arnhem Mode Biënnale. Voor het eerst in 2007 met onze catwalkshow in de Steenfabriek en dit jaar zeker niet voor het laatst wat ons betreft. Piet Paris als belangrijke ambassadeur wist voor ons de brug te slaan tussen de mode en kwetsbare vrouwen. Piet, we zijn je eeuwig dankbaar.

De winkel in de Weverstraat is wel een kroon op het werk dat de vrouwen achter de schermen verrichten. Eindelijk een plek waar het label van Mode Met een Missie, waar Ami-e-toi kan worden verkocht. Zonder alle regels van de mode-industrie, maar wel met onze regels voor kwaliteit en ambachtelijkheid. Niet dat we nu op onze lauweren kunnen rusten. Het grote werk gaat nu beginnen. Er zijn dagen van stress, irritatie en boosheid en er zijn dagen dat we voelen dat wat we doen er wezenlijk toe doet, dat we erkend worden in onze zoektocht naar schoonheid en waarheid. Wat ons op de been houdt is en blijft de mode. Onze tegeltjeswijsheden houden ons in bange en vrolijke tijden altijd bij de les. Die les willen we u niet onthouden:

Als we subsidies of fondsen moeten werven: Er moet garen op de klos! (Veel gebruikt bij stroperige instellingen en ambtenaren, die ons aardig van ons werk kunnen afhouden).

Als we in ons enthousiasme prachtige stoffen hebben ingekocht, die niet helemaal passen in het collectiebeeld: Hier moeten we maar een mouw aanpassen (Toch een fout stofje gekocht).

Als we na een paar wijntjes verder dromen over ‘Het concern Mode Met een Missie’: Hier borduren we op verder…

Als er slordigheidjes zitten in de afwerking: Hier zit een steekje los (Ach ja, bij wie niet…..)

Als we het even niet meer weten: De draad even kwijt zijn (Niet vaak, maar heel af en toe)

Als we onze charmes in de strijd moeten werpen : De konijnen zitten mooi achter de draad.

We zijn en blijven een beetje eigenwijs: We naaien onze eigen naad!

Collectie Ami-e-toi