maandag 11 mei 2009

Ocean of Darkness

Beeldend kunstenaar Koen Hauser (1972) beschouwt zijn werken als persoonlijke diorama’s; geconstrueerde doorkijkjes waarmee we een blik kunnen werpen op een wereld die tot daarvoor onzichtbaar was. In het project diorama stereografica uit 2004 gebruikte hij voor het eerst de stereoscopische fototechniek, waarmee diepte in een beeld kan worden ervaren. In het project Ocean of Darkness past hij deze techniek toe door het gebruik van stereoscopische videobeelden. Tijdens deze modebiennale, die in het teken staat van SHAPE, ofwel het ruimtelijke, is zijn tentoonstelling als onderdeel van de kunstroute te zien in het CBK Arnhem.
-----------------------------

Door Koen Hauser
Zaterdag 18 april was het dan eindelijk zover: 3 dagen filmen! Stereoscopische video is een complexe aangelegenheid waarvoor geen (betaalbare) kant en klare oplossingen bestaan. Aan de slag met zelfgebouwde constructies dus. Het eerste plan van aanpak werkte niet, dus hebben we kort voor de opnamen een andere oplossing bedacht. Daarmee was het wel tot op de laatste dag spannend of de benodigde technische onderdelen wel op tijd zouden aankomen uit Amerika...
Maar na een periode van nadenken en voorbereiding was het heerlijk om met een club vrienden, deels verkleed in ballonnen, deels met 3D brilletjes op, eindelijk te filmen in een donkere loods in Amsterdam tijdens een zonnig weekend. Hier een impressie van wat we hebben gedaan. Ik ben erg blij met het materiaal en ben inmiddels druk bezig met het bewerken en editen.
Het project is overigens ontstaan vanuit mijn gedachten over 'de verschijningsvorm'. Daarom heb ik binnen dit project juist gekozen voor uiterlijke middelen zoals het sensationele effect van 3D en een esthetische beeldkeus. Ik ervaar deze trukendoos in dit project als noodzakelijk. Maar die vormen daarmee ook meteen de grootste uitdaging; ontstaat een goed werk dankzij of juist ondanks de gebruikte esthetische en sensationele middelen? Een interessante vraag waarmee ik me al bezig hield toen ik autonoom werk en opdrachtfotografie nog combineerde. Ik gebruik het geregeld als uitgangspunt om mijn uiteindelijke doel te realiseren: een werk te maken waarin vorm en inhoud samenvallen.



de zee: 10 meter voeringsstof

scène van de zee bij nacht

een vis van wollen sjaal en rubber kruik
zeebodem: 3 m2 zand

3D preview op de set

ballonnen en versieringsmateriaal als kostuum


de hoofdfiguur wordt aangekleed


videomontage van het hoofdfiguur in een opname van de zeebodem